ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ
Η Τράπεζα αίματος του Καινούργιου διοργανώνει το Σάββατο 31?5?2014, μία ακόμα αιμοδοσία.
Η αιμοληψία θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Καινούργιου από τις 10.00 μέχρι τις 13.00.
Μην ξεχνάτε ότι δίνοντας αίμα :
-Προσφέρετε ζωή στους συνανθρώπους μας !
-Δεν κινδυνεύετε σε καμιά περίπτωση !
-Αποκτάτε ταυτότητα αιμοδότη !
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Την Τετάρτη 28 Μαϊου 2014, οι μαθητές μας, συνοδευόμενοι από εκπαιδευτικούς και γονείς, περιηγήθηκαν στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα στον Βόλο.Πρόκειται για εργοστάσιο του 1926, το οποίο στην ακμή της λειτουργίας του απασχολούσε 200-250 άτομα, κατασκεύαζε διάφορους τύπους τούβλων, κεραμίδια ( τύπου Μασσαλίας και ελληνικά-βυζαντινά), κορυφοκέραμα κ.ά. Η ετήσια παραγωγή του έφτανε τα 8-9 εκατομμύρια τεμάχια διαφόρων τύπων. Η πληρότητα των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού σε συνδυασμό με την ιστορική του σημασία, οδήγησαν στην κήρυξή του ως διατηρητέου μνημείου, από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1995 και στη δημιουργία του Μουσείου από το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς το 2006.
Ακολούθησε επίσκεψη στις Μηλιές, ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά χωριά του Πηλίου, που βρίσκεται σε απόσταση 28 χλμ. από τον Βόλο και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 400μ. μέσα σε γέρικα πλατάνια και πλούσιους ελαιώνες.
Εκεί καλντερίμια, παλιά αρχοντικά φτιαγμένα με την Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, τρεχούμενα νερά πλαισιωμένα από την γκριζοπράσινη γαλήνη του πηλιορείτικου ελαιώνα, συνθέτουν μια εικόνα σπάνιας αρμονίας και εκφραστικότητας.
Το χωριό αποτελεί σημαντικό εμπορικό, οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής του Πηλίου ενώ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αρχιτεκτονική των αρχοντικών του και η πλούσια ιστορία του.
Οι Μηλιές, κατέχουν σπουδαία θέση στη νεοελληνική ιστορία. Διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Μαγνησίας και κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Εδώ, τον Μάιο του 1821 κηρύχθηκε η επανάσταση της Θεσσαλίας κατά των Τούρκων, από τον Άνθιμο Γαζή.
Μεγάλα ονόματα του διαφωτισμού γεννήθηκαν στις Μηλιές, όπως ο Άνθιμος Γαζής, ο Δανιήλ Φιλιππίδης και ο Γρηγόριος Κωνσταντάς, οι οποίοι ίδρυσαν την σχολή ?ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ? (θεραπεία ψυχής) το 1814, καθώς και άλλοι διδάσκαλοι του Γένους.
Η σχολή των Μηλέων αποτέλεσε πολύτιμη πνευματική εστία της εποχής και κέντρο του απελευθερωτικού αγώνα του 1821. Σήμερα λειτουργεί ως Βιβλιοθήκη με μεγάλη και σπάνια συλλογή από εκθέματα όπως παλιά έγγραφα της Ελληνικής Επανάστασης, βιβλία, χάρτες κ.α. Σημαντικό επίσης αξιοθέατο είναι ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην πανέμορφη πλατεία του χωριού.
Η εκδρομή ολοκληρώθηκε στην κοσμοπολίτικη παραλία του Βόλου όπου υπήρχε ελεύθερος χρόνος για βόλτα και ξεκούραση.
Την Τρίτη 6 Μαΐου 2014, ημέρα εορτής του Οσίου Σεραφείμ, το σχολείο μας εκκλησιάστηκε στον ναό του Αγίου Σεραφείμ χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου μητροπολίτη μας κ. Νικολάου.
Ο σεβασμιώτατος στο τέλος μίλησε στους μαθητές μας, έδωσε συγχαρητήρια για την παρουσία του σχολείου στη γιορτή του Αγίου και ένας ένας μαθητές και εκπαιδευτικοί έλαβαν την ευλογία του.
Βιογραφία του Οσίου
Ο Όσιος Σεραφείμ (το κοσμικό του όνομα ήταν Σωτήρης) γεννήθηκε στο χωριό Ζέλι της Λοκρίδας από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα του Ευαγγελίου γι’ αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί.
Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από τους γονείς του, φίλους του αλλά και ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε το αγαπημένο του σπήλαιο και πήγε στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων.
Γρήγορα έφυγε και από αυτή τη Μονή και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκαρε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος.
Λίγο αργότερα και για να αποφύγει τη ματαιοδοξία λόγω της φήμης των αρετών του, ζήτησε την άδεια του ηγούμενου και εγκατέλειψε τη Μονή της μετανοίας του και έφθασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος, μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς. Εκεί ασκήτευσε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής.
Εκοιμήθη οσιακά σε ηλικία 75 ετών, στις 6 Μαΐου του 1602 μ.Χ. ήμερα της Μεσοπεντηκοστής στις 6 το απόγευμα, αφού προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων.